{sync}
{0–13}
*A luna, cara cantica, ne me in atra dedas*
อะ ลูนา คารา คันทิกา เน เม อิน อาตรา เดดัส
จันทราของข้าเอ๋ย บทเพลงอันเป็นที่รักของข้า
ในราตรีอันมืดมนและอำมหิตนี้ ได้โปรดอย่าได้ทอดทิ้งข้าไปเลย

{13–27}
*Aves, ex urbe aurea, ferte indicia mea*
อาเวส เอกส์ อูร์เบ เอาเรอา เฟร์เต อินดีเจีย เมอา
เจ้านกพิราบตัวน้อยของข้าเอ๋ย จากมหานครสีทองอร่าม
โปรดช่วยนำพาบทเพลงแห่งแดนดินถิ่นเกิดมาให้ข้าที

{27–40}
*Aves, ferte cantam cara, ut lugeam et fata mala*
อาเวส เฟร์เต คันตัม คารา อุต ลูเจอัม เอต ฟาตา มาลา
เจ้านกพิราบตัวน้อยของข้าเอ๋ย โปรดนำข่าวคราวจากแดนดินถิ่นเกิดมาให้ข้าที
เพื่อข้าจะได้ร่วมถอนใจในความทุกข์ระทมของนางไปกับเจ้า

{40–58}
*Num in immundorum terra, clavus ille adhuc claudit pia*
นุม อิน อิมมุนโดรุม แตรรา คลาอุส อิลเล อัดฮุก คลาวดิต เพีย
โปรดบอกข้าเถิดว่า บนแผ่นดินที่แปดเปื้อนความชั่วร้ายผืนนั้น
พี่น้องของข้ายังคงร่ำไห้ต่อชะตากรรมของพวกเขาอยู่หรือไม่

{58–63}
*Quando tandem carebimus tanta miseria*
กวานโด ทันเดม คาเรบิมุส ตันตา มีเซรีอา
วันคืนอันทุกข์เข็ญนี้จะพ้นผ่านไปเมื่อใด

{63–67}
*Quom patria vastata nunc iacet sub urticis*
ควอม ปาเทรีย วัสตาตา นุง อิยาเช็ต ซุบ เออร์ตีชีส
และเมื่อไรหนอความสุขจะมาเยือน
ไฉนแผ่นดินเกิดที่ล่มสลาย กลายเป็นเพียงสุสานรกร้างที่ถูกกลืนกินด้วยพงหญ้า

{67–69}
*Ubi es, benigna domina*
อูบิ เอส เบนีญญา โดมินา
จันทราเอ๋ย จอมนางผู้เปี่ยมเมตตา ท่านอยู่แห่งหนใด

{69–71}
*Cur non mittis lucem almam tuam*
คูร์ นอน มิททีส ลูเช็ม อัลมัม ตูอัม
เหตุใดจึงไม่สาดส่องแสงอันอ่อนโยนของท่านลงมายังโลกหล้า

{71–74}
*Ecce, terra infelix atra*
เอกเค แตรรา อินเฟลิกส์ อาตรา
ดูเถิด ดินแดนอันโชคร้ายนี้ช่างมืดมิดไร้แสง

{74–76}
*Veritas contra falsa nequit*
เวรีตัส คอนตรา ฟัลซา เนควิท
สัจธรรมอ่อนแรงเกินกว่าจะต่อกรกับคำโป้ปดอันมืดมนและมุ่งร้าย

{76–78}
*Luna domina, quo adduces*
ลูน่า โดมินา ควอ แอดดูเชส
จอมนางแห่งจันทราเอ๋ย ท่านจะนำเราไปยังที่ใด

{78–81}
*Pergemus quocumque adduces*
แปร์เจมุส ควอคุมเค แอดดูเชส
มิว่าแห่งหนตำบลใด เราขอพร้อมใจภักดิ์ติดตามแสงอันอ่อนโยนของท่าน

{81–87}
*Potius nox tegat lumina, quam in falsa luce esse*
โปทีอุส น็อกซ์ เทกัต ลูมินา ควัม อิน ฟัลซา ลูเช เอสเส
เรายอมให้ราตรีหนาวเหน็บแห่งความตาย บดบังดวงตาทั้งสอง
ดีกว่าขับขานบทเพลงสรรเสริญแสงสว่างจอมปลอมด้วยความอัปยศ

{142–144}
*Carmen triste nos non canimus*
คาร์เมน ทริสเต นอส นอน คานิมุส
เราจะไม่ขับขานบทเพลงแห่งความเศร้าโศก

{144–146}
*Etsi flentes pro nostrorum malo*
เอตซี ฟเลนเตส โพร นอสโตรรุม มะโล
แม้หัวใจจะเจ็บปวดรวดร้าวจากความทุกข์ทรมาน

{146–148}
*Sed non lacrima tollit dura*
เซด นอน ลาคริมา ทอลลิต ดูรา
แต่น้ำตาไหนเลยชะล้างเภทภัยให้สิ้นสูญ

{148–151}
*Patria somno non potest reddi*
ปาเทรีย ซอมโน นอน โปเตสต์ เรดดี
ความฝันอันขมขื่นไหนเลยจะเรียกบ้านเกิดกลับคืนมาได้

{151–155}
*Illa vincta fuit pressa, tecta aurea voravit flamma*
อิลลา วิงตา ฟูอิต เพรสซา เท็กตา เอาเรอา โวราวิต ฟลัมมา
มหานครสีทองนั้นถูกเปลวเพลิงเผาผลาญสิ้น
นางเคยถูกจองจำ นางเคยถูกหยามหมิ่น

{155–160}
*Sed renascetur rursum, redibit nos larem ducet spe*
เซด เรนาสเชตูร์ รูร์ซุม เรดีบิต นอส ลาเร็ม ดูเคต สเป
แต่ในที่สุดนางจะฟื้นคืนชีวีจากเถ้าธุลีอีกครั้ง
เพื่อนำทางทุกชีวิตให้กลับคืนสู่บ้านเกิดด้วยความหวัง

{172–180}
*Cur aerumnosae? Cui aerumnosae?*
คูร์ แอร์ุมโนเซ คุอิ แอร์ุมโนเซ
ไฉนจึงต้องปวดร้าวเศร้าโศก — และปวดร้าวเศร้าโศกเพื่อผู้ใด

{180–188}
*Cur lacrimosae? Cui lacrimosae?*
คูร์ ลาคริโมเซ คุอิ ลาคริโมเซ
ไฉนน้ำตาจึงหลั่งไหลดั่งธารา — และหลั่งไหลดั่งธาราเพื่อผู้ใด

{187–192}
*Luna, claras terras lustra*
ลูน่า คลารัส แตรรัส ลุสตรา
จันทราดวงใหม่เอ๋ย โปรดสาดส่องผืนดินนี้ให้สว่างอีกครั้ง

{192–197}
*Sicut aves per umbras vola*
ซีคุต อาเวส แปร์ อุมบรัส โวลา
ดุจดั่งพิราบขาวที่สยายปีกโบยบินในราตรี

{197–201}
*Et unda vasta foeda purga*
เอต อุนดา วัสตา เฟดา ปูร์กา
ดุจดั่งมหาสมุทรสีครามที่ชะล้างมลทินให้สิ้นไป

{201–207}
*Pro turba fida spem crastinam serva*
โปร ทูร์บา ฟีดา สเป็ม ครัสตินัม เซร์วา
เพื่อผู้คนที่ศรัทธาในท่าน และเพื่อความหวังของวันพรุ่งนี้

{207–217}
*A luna nova, surgat luna pura casta*
อะ ลูนา โนวา เซอร์กัต ลูนา ปูรา คัสตา
ขอจงทอแสงเถิด จันทราดวงใหม่เอ๋ย จันทราอันพิสุทธิ์ไร้มลทิน

{217–226}
*Fugio aerumnam, tecum nulla fleta*
ฟูจิโอ แอร์ุมนัม เทคุม นุลลา เฟลตา
ข้าจะหลุดพ้นจากทุกข์ไปพร้อมท่าน และซับหยาดน้ำตาให้ทุกชีวี

{246–252}
*Sub luna rursus fiet clara terra*
ใต้ จันทร์ อีกครั้ง จะกลายเป็น สว่าง แผ่นดิน
โลกหล้าใต้แสงจันทร์ท้ายที่สุดจะกลับมาสดใสอีกครั้ง